Zorgen voor moeder

Ik ben Barry, 55 jaar. Ik zorg voor mijn moeder. Zij is dement en woont in een verpleeghuis. Ik vertel je mijn verhaal over de zorg voor mijn moeder. Misschien dat je het herkent. En om te ervaren dat je niet de enige bent.

Het begon met kleine veranderingen in haar dagelijkse routine. Mijn moeder wist bijvoorbeeld opeens niet meer wat zij nodig had voor het zetten van koffie. Ook kon zij sommige boodschappen niet meer vinden in de winkel. Zij werd daar onzeker van en maakte zich ongerust over haar vergeetachtigheid.

Ik zorg samen met mijn broer en zus voor mijn moeder. We hebben ieder onze eigen rol. Langzaam maar zeker zijn we taken gaan overnemen van moeder. Zoals de administratie, het huishouden en de grote boodschappen. We kijken ook goed wat zij zelf nog kan. Zodat ze actief blijft en zich nuttig blijft voelen.

Mijn moeder had al personenalarmering in haar appartement. Met opvolging door de thuiszorg. Toen ze ’s nachts was gevallen stelde de thuiszorg voor om ’s ochtends en ‘s avonds te komen. De thuiszorg hielp haar bij het omkleden en hield toezicht bij het slikken van medicijnen. Ik wist helemaal niet dat dat kon. Het was voor ons een steun dat de thuiszorg meekeek en met ons meedacht.

Ik heb leren omgaan met de ziekte van mijn moeder. Dat ging niet vanzelf hoor. In het begin van haar ziekte stelde ik nog veel vragen over plaats en tijd. Bijvoorbeeld ‘heeft u vanochtend gegeten?’ Achteraf gezien frustrerend voor mijn moeder, want door haar ziekte wist zij dat natuurlijk niet meer. Als zij een afspraak had met iemand, dan vertelde ik dat aan haar kort van te voren. Want de afspraken die in haar agenda stonden begreep zij niet meer. Ik heb ook geleerd dat ik met geduld veel bereik met mijn moeder. Want zij kan er tenslotte niets aan doen.

De casemanager dementie hielp ons onder andere met de aanvraag van een indicatie voor het verpleeghuis. Heel fijn want dat was allemaal nieuw voor mij. De mensen die nu voor mijn moeder zorgen in het verpleeghuis zijn erg betrokken. En wij voelen ons gehoord. Ik maak mij minder zorgen en kan het nu beter loslaten.

Barry vond het prettig om te vertellen hoe zij omgaat met de ziekte van haar moeder. De medewerker van het Steunpunt Mantelzorg luisterde naar haar verhaal.

Bent u ook mantelzorger? Neem dan contact op met het Steunpunt Mantelzorg voor ondersteuning op maat, een luisterend oor, informatie en advies. Bel met de gemeente Soest via telefoonnummer 035-609 34 11.

1. Neem contact op met de huisarts

Neem contact op met de huisarts als je merkt dat jouw zorgvrager snel dingen vergeet. Mijn moeder deed elk half jaar bij de praktijkondersteuner ouderenzorg een geheugen test. Ze moest vragen beantwoorden over onder andere rekenen, taal, plaats en tijd. Door de testresultaten en door het delen van onze eigen ervaringen werd het ook voor de huisarts duidelijk dat mijn moeder de ziekte dementie heeft.

2. Erken de ziekte

Laat merken dat je begrijpt dat het heel moeilijk moet zijn, maar dat jullie er het beste van gaan proberen te maken.

3. Wat kan wél

Kijk naar wat jouw zorgvrager nog wél kan in de thuissituatie. Neem niet alles over. Ik vond het belangrijk dat moeder kleine boodschappen zelf bleef doen. Ook al was het net zo makkelijker voor mij om alle boodschappen in één keer mee te nemen.

4. Neem de tijd

Neem de tijd voor een iemand met dementie. Mijn moeder reageert veel langzamer op vragen. Ik moet dan zelf even tot 10 tellen om te voorkomen dat ik de vraag opnieuw stel. Dat houdt haar rustiger en zo ze blijft ze zelf aan zet.

5. Volg de routine

Laat iemand met dementie zoveel mogelijk haar/zijn vertrouwde spullen en routines houden. Of probeer, als dat nog gaat, belangrijke routines in te bouwen. De mantelzorger én iemand met dementie hebben daar baat bij.